Yürüyeceğim iki adım yol bu sonuçta,
Ne diye kandırayım kendimi dünya.
Gün gelecek koyacaklar beni tabuta,
Sarhoşluk zevkine düşsem ne dünya.
Kandırsalarda yiyemem kulun hakkını.
Yiyenlere göz yumar, susarsın dünya.
Kendisi masum olan kulun akını,
Boyarda beş kuruşa satarsın dünya.
Gelen gider,habersiz serin yellere,
Kimseyi konuşmazsın,unuttun dünya.
Uğruna çalışmış nasır ellere,
Bakamaz,bakmazsın yüzsüzsün dünya.
Kimler ne ümitle bağlanır sana,
Beş metrelik yolda çukursun dünya.
Gülmedim,sevdirmedin cihanı bana,
Umudum yok boş kutu gibisin,dünya.
Hep yollayan sen oldun,unutanda sensin.
Sende bir gün,elbet bitersin dünya.
Tanıyamadım ki seni,sen kimsin?
Şimdiden unutuldun,unuttum dünya.
Kayıt Tarihi : 1.1.2010 10:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok sevdiğimiz komşularımızdan biri.Hüseyin Ayaz ın vefat ettiği gün,onun anısına yazdım bu eseri.
TÜM YORUMLAR (4)