Unuttum diyorsun,
Henüz hatırlarken unuttuğunu
Başın göğe değerken
Ne yıldızlar yuttuğunu
Belamı gözlerinin rengine koyulttuğunu
Ve daha kafiyelerce "duğunu" bulabilirim sana
Ki sokulduğunu pervazımdan, hür giyimli güvercin...
Kanıma girdiğini sonra,
Kanlarımızın birbirine
Ve uykunun bizi terkettiğini
Bir çocuğun şekerden rüyası için
Gökten kovulduğumuzu hepten
Güneşin kanlı sefası için...
Aynı dili konuşmadığımızı ilk anladığımız anı
Hatırlıyorsun;
Dün gibi
Çivili sevişmelerimizi seninle,
Terin yeni damlar gibi alnından.
An isimli bir tokat
Yüzüne çarpar gibi,
Kokumu söküp bağrından
"Al beni başına çal!"gibi benimliğini de unutmadın
Kalbine refleks olmuş gibi özlediğini de
Ve
Unutmuş dahi olsan beni hatırlamayı biliyorsun
Sevgilim,
Aklına getirmemeyi
Sen unutmak sanıyorsun...
Kayıt Tarihi : 28.6.2019 12:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!