Unuttum Diyemedim Şiiri - Mustafa Aslan 2

Yüzüme vurup geçen soguk rüzgár,
Ve ansizin basima yagan serseri yágmur.
Gizlice kanima karisan ask zehri,
Ve nereye baksam, seni gören gözler.
Uzun uzun gökyüzüne dalmalar,
Ve sinsice akan göz yaslari.
Aglamak üzereyim, tutamiyorum kendimi,
Severken unuttum ben, benligimi.
Ölümsüz bilirdim ben yasayan sevgimi,
Dermansiz bilirdim ben bu kahpe dertlerimi.
Unuttum demeye dilim varmiyor,
Yanan yüregim artik yanmiyor.
Felç olmus bir ruh içimde,
Isigi bulmak istiyor sakin gecede.
Ben yorgunlugumu anlatamadim sevenlerime,
En son kibriti attim titreyen nefretime.
Bitsin bu kabus dedim,
Bitmedi.
Gitsin bu beden benden,
Gitmedi.
Dinsin sinsi acilarim,
Dinmedi.
Artik son dedim,
Sonu ben göremedim.
Unuttum demek isterdim,
Ben kiyamadim,
Unuttum diyemedim.

19’09’2007 19:26