Yatağımın kenarında duran sehba..
Üzerinde bana bakan kalem kağıt..
Tıpkı bedenimdeki yüreğimdeki..
İçimdeki kocaman sen olan ben gibi..
Şimdi bir tren yaklaşmış istasyona..
İstasyonda sen..
Elinde bavulun..içinde eşyaların..kimbilir yüreğindede ben? ?
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Ne gözlerim bakar sana eskisi gibi..
Nede aynı şarkılar tad verir ruhumuza..
En iyisi sen git..
Görmezden gel beni..
Bu zamana kadar yaptığın gibi..
Beni hiç sevmeden sevdiğini söylediğin gibi..
Oyüzden..
Sen en iyisi git..
Giderken beni bırak…
seni bıraksada sen bırakamazsın yaşanılanları nereye gidersen gelir.ve ne kadar git dersek o kadar kalmasını istediğimizdir..tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta