Kaçıncı boyutundayım yalnızlığın.
Yoruldum sanırım hayat zindanında tutsak olmaktan.
Ağlamaktan kısılan gözlerim kimsesizliğin en afilli tarifi.
İçimse kor bir magmadan farksız.
Hasretinden ölmek üzreyim bu gece,
Gözlerime vuran ay ışığını sensiz izlemek tatsız artık.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla