Unuttum Şiiri - Erdem Bağcı

ağlamayı unuttum....
gözyaşlarım artık akmıyor....
gözeleri kurumuş....
suyunu bırakmıyor....
o bile bana küsmüş....

gülmeyi unuttum....
yüzüm yerden kalkmıyor....
ellerimin arasında....
saatlerce somurttum....
acılar tuttu elimi bırakmıyor....
yüreğim öylece kala kaldı üşümüş...

sevmeyi unuttum....
sevmek sevilmek nasıl....
okşanmadı başım yıllarca...
hasretim bir damlasına....
nasır bağladı yüreğim....
sevemedi çiçekleri ağaçları....
soğuk taşlar üstünde büzüşmüş....

yaşamayı unuttum....
dört duvar arasında güneşsiz....
bahar gelmeyen topraklarda....
karlar altında kalan çiçeğim....
çalıyım dikenim böceğim.....
toprağı azık diye bölüşmüş....

yürümeyi koşmayı unuttum....
zincire vurulmuş sanki ayaklarım....
kök salmış çatlamış betona....
toprağı olmayan ağaç gibi....
dimdik dursa da bana inat....
tutunduğu tırnakları çürümüş...

gündüzü unuttum....
yıldızları olmayan gecelerim....
karanlığın en koyusu....
şafağı özledim güneşi....
baharı.....
kelebekleri arıları....
kim bilir dağlar baharda nasıl görünür....
yoksa benim gibi onlarda mı ölmüş...