Sanki sonsuz bir ömürdü verilen
Hayali unuttum düşü unuttum
Odun gibi yandı ömür külünen
Baharı unuttum, kışı unuttum
Hiç demedim var mı daha bir günüm
Hesapsızca savurarak döküldüm
Beklemedik yerde buldu bak ölüm
Sonunu unuttum başı unuttum
Hak için yaşamak gerekti oysa
Gözü açtır nefsin şu karnı doysa
İyiyi kötüyü kefeye koysa
Teraziyi ben tartıyı unuttum
Vicdanımla merhametle buluştum
Zalimlik etmedim ama alıştım
Ölmeyecek gibi her gün çalıştım
Sevinci unuttum , yası unuttum
Şefik Akboğa
Kayıt Tarihi : 30.7.2023 10:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!