Maske takmışım,
Gözyaşlarım içime akar.
Kimse görmez şimdilik
Acılı yüzümü.
Örümcek ağları örmüşüm üstüne
Yaşanmışlıkların.
Virane olmuş her biri.
Şimdi elimde eski bir aşktan kalan mektuplar,
Kurumuş bir kaç gülden başka,
Hiç bir şey yok.
Seni unuttum gerçekten.
Artık içim sızlamıyor,
Aklıma gelince.
Bir yokmuş bir yokmuşsun yani.
Zaten hiç olmamıştın ya.
Ben sadece bunalınca,
Kendi kendime oyun yapmıştım
Aşkını.
Bir yokmuş bir yokmuştun evet
Gençtik sonuçta.
Artık oyun yok.
Gerçek aşk var.
Ömür heybemi sevgiyle
Dolduruyorum
Güneşi ve baharı
Yanıma aldım.
Kayıt Tarihi : 4.5.2022 21:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mine Yılmaz Sevinç](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/04/unuttum-341.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!