Unuttum dünyanın bir konak,
Bir han olduğunu unuttum..
Kucak açmış beklerken toprak,
Burhan olduğunu unuttum..
Nimetlendikçe nimetlenin,
Servetlendikçe servetlenin,
En değerlinin, kıymetlinin,
Zaman olduğunu unuttum.
Keder doldu gönül yurduma,
Sillesini vurdu ardıma,
Allah'ı anmanın derdime,
Derman olduğunu unuttum..
Solmaz bir gül, solmaz bir çiçek,
Kıyaslamam, bulunmaz ölçek,
Ahiretin; ebedî, gerçek
Mekân olduğunu unuttum.
Rabbim bol bol nimet verse de,
Her şeyi önüme serse de,
Hayatın; bir asır sürse de,
Yalan olduğunu unuttum.
Kayıt Tarihi : 27.6.2020 14:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kerim Bulat](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/06/27/unuttum-335.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!