Yorgunum bitkinim
Durgun bir su gibiyim artık
Çileğin kokusunu unuttum
Elmanın kokusunu unuttum
Parktaki çocukları ,
çimen ve
yağmurda ıslanan
toprak kokusunu unuttum...
Annem kurabiye pişirirdi,
Çok eskiden;
Mandalina kabuğundan...
Mandalinanın kokusunu unuttum,
O kurabiyelerden yemeyeli!
Kurabiyeleri unuttum
Annemi görmeyeli...
Sevdalının,
kokusunu unuttum.
Birini sevmeyeli...
Sevmenin,
Ne demek olduğunu unuttum
sevilmeyeli...
O kadar yorgun,
O kadar berbat bir haldeyim ki;
Artık;
Sessizce
unutmak istemeyi bile,
unutmayı unuttum....
Kayıt Tarihi : 15.6.2017 01:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Keskin1](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/15/unuttum-314.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!