Unuttum Şiiri - Can Çalışkan

Sen hep giderdin,ben arkandan öylece boynu bükük bakakalırdım.
Canım acırdı...
Sustukça,özledikçe,en kötüsü de yaşamaya devam ettikçe...
Acılarımı uyutmak için sığındığım,fakat her seferinde seni ve sevgimi kaybettiğim
soğuk rüyalarım vardı.
İki göz evimin çatlak duvarlarına her gece "sen" diye yalnızlığı harç yapıp sıvardım.
Ve yine "sen" diye fakir gönlümü avuturcasına,zamansız ölümlere sığınırdım.
Geri dönerdin ya dönmesine,her dönüşünde ikimizden de bir şeyler eksilmiş olurdu.
Hiç belli etmezdim,yüzüne vurmazdım,yok sayardım.
"Hayatım" dediğim can'da yükmüşüm,çok geç anladım.

Oysa ben seni yollarca,şehirlerce uzaktan da severdim.
Dilim döndüğünce,gözüm gördüğünce,gücüm yettiğince,kalemimce,şiirimce...
Umutsuzca,beklentisizce,sorgusuz-sualsizce...

Onca zaman mutlu etmek için değil de vakit geçirmek için geri dönmüşsün.
Ve şimdi nasıl da koşa koşa gidiyorsun.
Ağzını bıçak açmayan sen,ne usturuplu bahaneler sıralıyorsun.
Aşk bir kalbi sararken bir kalbi yorarmış sevgili.
Zaten bensizliğe talimli hayatında eksilen ne olabilir ki...?

Sana gitme demiyorum...GİT...! ! !
Fakat giderken yanına içinde özlem geçen tüm şiirlerimi de al,
Buram buram hasret kokan şarkılarımı,
Yastığa başımı koyar koymaz başlayan yürek sancılarımı,
Yanımda olmadığın zamanlarda oynadığım mutluluk rollerimi,
Her sigara yaktığımda sarıldığım hayalini,
Ömrün ömrüme yazılsın diye ettiğim duaları,
Hangi mevsimde olursak olalım sen yokkan geçmek bilmeyen hazanları,

Artık, hayatın hayrına yaşattığı iki yabancıyız.

Benim de başımın gözümün sadakası olsun,
göz göre göre kanmaya çalıştığım yalanların …

Yüreğimden gideni,
elimden geldiğince tuttum.

El olanın merhameti,
yar olandan daha merhem oldu.

Unuttum! .

Can Çalışkan
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 10:27:00