Anamın adı Nurinnisa,
bir tek adamı, Yusuf'u sevdi... Babamı.
Hiç anama çekmemişim,
yaşamı sevdim ve yaşamı sevenleri
bazen de sevdiğimi sanmıştım birilerini.
Sevdim işte, çok değildi ki,
kaç kişi miydi?
Ne bileyim yahu,
unuttum gitti...
13 Haziran 2012
Nesrin PekinselKayıt Tarihi : 25.12.2013 02:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!