Unuttum Şiiri - Mehmet Macit

(Ülkemden manzaralar)

İnsan hakları varmış! Hak almayı bilmedim.
Bitmez terör belası, aktı yaşım silmedim.
Emeği sömüren çok, kaybetmekten yılmadım.
Ülkemde pembe tablo, tok yatmayı unuttum.

Özde sevgi kalmamış, gül satmaya çalıştım.
İnsanlar yanardöner, yüzsüz dosta alıştım.
Aşklar gecelik olmuş, gönlüm ile çeliştim.
Arılar mı sahtekar? Bal tatmayı unuttum.

Kahveler dolup taştı, bir masa kuramadım.
İşsize kimse bakmaz, bir dürüm düremedim.
Mazot pahalı geldi, tarlamı süremedim.
Tavuktan kurban olsa, kanatmayı unuttum.

Özelleştirme tamam, bazen açıkta kaldım.
Alınan maaş yetmez, nafakayı az aldım.
Sendika korur diye, hayallere çok daldım.
Zengin ülke olduk ya! Et satmayı unuttum.

Zam üstüne zam gelir, saçın yolan görmedim.
Trafik bin bir çile, çözüm bulan görmedim.
Mahkemeler doluyor, haksız olan görmedim.
Ağızlar küfür kusar, kaş çatmayı unuttum.

Karı kocaya dargın, barışmak kolay sandım.
Sokakta kavga dövüş, ağlayana tez kandım.
Her TV de evlilik, inanıp çabuk yandım.
Rakının tadı bozuk, buz katmayı unuttum.

Herkes doğruyu söyler! Yalanı ipe serdim.
Halkın hali perişan, sızlayana hak verdim.
Şişmanlık lüks geliyor, aş bulmak benim derdim.
Yattım göbek taşına, ter atmayı unuttum.

Nice güzel haberler, çok mutlu olamadım.
Acı dolu haberler, sararıp solamadım.
Yar elinden yıkıldım, bir gönle dolamadım.
Bıktım Dünya derdinden, terk etmeyi unuttum.

Mehmet Macit
18.10.2012