Unuttum Şiiri - Selcan Gündüz

Tümden unuttum her şeyi
Ne olmuştu da sustum?

Beş duyumun beşini de uyuttum
Ah bu lanet bu sefil bu şehrin insanları
Oldum olası sağır kulakları
Geceyi bölen ses
Tende nefes gözler pes
Açmam,açamam perdeyi!
Kalmadı soluyacak nefes

Tümden unuttum herkesi
Ne olmuştu da küstüm?

Bana yakınlar yanında
Sana yakınlar yanımda
Acıdım üzüldüm
Üzüldüm ağladım acıyınca
Şöyle bir düşüneyim dedim
Nasıl düşüneceğimi unuttum
Aklım tavan arasında

Ellerimi aradım sonra
Ayaklarımı kollarımı
Bacaklarımı aradım

Sahi ne olmuştu da yoktum?

Ortalık sessiz bu gece
İn cin bırakmış oynamayı
Cambaz eve asmış ipini
İnsanlar maskeleri...
Çıkmam,çıkamam dışarı!
Sözlerim çıplak şimdi

Uçur İstanbul uçur
Rengarenk balonları
Bırak sende unut tüm ahmakları
İç şerefine,şerefsize,şerefsizce
Bir kadeh bir mey yut teselli hapları
Ah bu lanet bu sefil bu şehrin insanları...

Selcan GÜNDÜZ /15.08.2010/İst.