Unuttum Şiiri - Safiye Samyeli

Bunca zamandan sonra geçip benim karşıma,
Seviyorum demeye sen hiç utanmadın mı?
Elpençe divan durup bakıp hilal kaşıma.
Kadınım demek için biraz geç kalmadın mı?

Habersizce gidişin unutulmaz gidişti.
Ne oldu da geldin sen söyle neler değişti.
Bu ne yaman sevdadır bu nasıl bir çelişki
Ben romanın adını inan çoktan unuttum.

Sus artık konuşupta artık çeneni yorma.
Olur olmadık yerde gelip hatrımı sorma.
Gördüğün her düşleri aldanıp gerçek sanma.
Ben bu düşün katını inan çoktan unuttum.

Çıra gibi yanarken görmedin sen isimi.
Sıka sıka ağzım da koymadın hiç dişimi.
Dalgamı geçiyon sen yoksa gönül işimi.
Ben o günün yadını inan çoktan unuttum.

Bir zamanlar aşkınla yanan bir mumudum.
Önce Yaradanıma sonra sana kuludum.
Tükendi heveslerim kalmadı hiç umudum.
Ben bu aşkın tadını inan çoktan unuttum.

Duyarsızlığın cana yetti vurdu tavana.
Sabırlarım tükendi indi birden tabana.
Kulağını iyi aç sok sözümü kafana.
Ben senin o adını inan çoktan unuttum

Safiye Samyeli