Bir bilinmez nisyana esir oldu hafızam.
Unuttum,hiç akmayan mayileri unuttum.
Bir kavmi helak eden,kızgın çamura döndüm.
Kötünün çokluğundan,iyileri unuttum.
Ömer olup Resul'ü katletmeye yürüdüm.
Gerçek efsunu görüp,büyüleri unuttum.
Yusuf oldum; bakmadım,ay yüzlü Züleyha'ya.
Zindan karanlığından,kuyuları unuttum.
İlim satan aradım,dolandım kapı kapı..
Sahibini bulunca, bayileri unuttum.
Vatan deyip sarıldım,cennet yarımadaya.
Geçtiğim dünya değer kıyıları unuttum.
Kıvılcımla kül oldu ormanlarım,dağlarım.
O kıvılcımı yakan ayıları unuttum.
Depremde,enkazlarda can verdi körpelerim...
Kefensiz medfun olan zayileri unuttum.
....................................
Çarpma,bölme,çıkarma ve toplama yetmedi.
Velhasıl,BİR-i buldum,sayıları unuttum.
.....................................
Kelimeler...
Nisyan: Unutma
Medfun: Defnedilmiş
Helak: Yok etme,ortadan kaldırma
Mayi: Sıvı,akar
Efsun: Sihir,büyü,göz boyama
Kayıt Tarihi : 2.3.2009 15:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Evet unutuyoruz ya işimize gelmediğinden,ya sorumluluk getireceğinden ,ya kendimizi yetersiz gördüğümüzden,ya da unutmamızın bize ve değerlerşmize vereceği zararları bilmediğimizden.
Unutmamızı isteyenlerin ekmeğine de bal kaymak sürmüş oluyoruz tabi.
Çok geç olmadan ayılmamız umuduyla ,
Ellerinize sağlık ayılama vesile şiiriniz için.
Saygılarımla,
oysa unutulmaması gereken o kadar çok şeyler var ki...asıl unutmamız gerekenleri unutmuyoruz ama unutulmaması gerekeni unutuyor ve hiç ders almıyor, önlem almıyoruz.
anlamlı dizelerdi.
tebrikler.
saygılar.
TÜM YORUMLAR (4)