Yürürken yalnızlığımın bahçelerinde
Rengini unuttum gülün
Kokusunu karanfilin
Bir elin sıcaklığını unuttum elimde
Bir tatlı sözü dilimde
Gözlerini gözlerimde unuttum
Sarılan bir kolu belimde
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta