Unuttum Şiiri - Fuat Altungök

Dur şoför dur buradan dönelim
Bebekliğimi evde unuttum
örtelim üstünü uyanırsa ağlar
Babam derin uykuda
uyandırmayalım şimdi

Yan oda da çocukluğum
Gözleri de açık kalmış unuttum
bir seslenelim yakalım lambaları
Evi korku basar şimdi

mavi pencereyi açık unuttum
uçar umutları anamın
üşür yokluğumdan
Kapatalım hemen şimdi

Dur şoför dur gençliğimin önünde dur
Bir sancak siyah pakette bir beyaz ten
titrek ıslak dudakla bir gergin beden
Bir yumuşak bir sert heyecan alalım
Denizden yeller esmeden şimdi

Sür şoför sür son rotamıza
Bitmez benim ihtirasım
Zaten Vakti de gelmiş zamanın
Bakma dikiz aynasından
Bu konuşana
beni korkutan
unuttuklarım