Unuttum Şiiri - Efraim Erdoğdu

Bu sabahta yalnızlığa doğunca güneş,
O ela dan belalı gözlerini unuttum.
Bana sensizliği tutunca bir eş,
Hayalimi perdeleyen yüzlerini unuttum.

Ne ay kaldı geçmemiş ne de birsene
Dikenler doldurdum ben o gülşen'e
Mihnetim ermedi ya sonunda bir ruşen'e
O hüsnüan o nigahı unuttum.

Benimle gömülecek içimde raz
Çehrene amayım sesine araz
Bir dahaki sefere sağlam yere yaz
Gönle su gibi sözlerini unuttum.

Visal ne kadarda uzak ki zail
Sonsuz bir taharri sayısız hail
Bu dil-i mahzun olurmu sevince nail
Aramı can'ı cah'ı afitab'ı unuttum.