Taklit-i imanı esas alarak
Sahiyi rükûnu “has” ı unuttuk
Egoyu herşeyden öne koyarak
En bariz hükümü “nass”ı unuttuk
Enayilik sayar tedbirlenmeyi
Meziyet biliriz böbürlenmeyi
Adet edinmişiz kibirlenmeyi
Hoşgörü tevazu “es”i unuttuk
İşler iyi gider, 'ben'dendir deriz
Ayağımız kaysa, isyan ederiz
Riyaya sığınır her haltı yeriz
Cüz-i iradeyi 'us'u unuttuk
Sevgiyle saygıyı sürdük pazara
Merhameti gelin ettik mezara
Uğruyoruz bazen; ara da sıra
Vicdanı yargıyı “his”i unuttuk.
Karışıyor bazen sap ile saman
Gün geçtikçe hayat oluyor yaman
Bundan çok iyiydi bıldır bu zaman
Harmandaki tığı “kes” i unuttuk.
Aynı apartmanda birçok aile
Oturup konuşmaz bir defa bile
Selamlar yalancı, gülücük hile
Düğünü, tasayı “yas”ı unuttuk
Bakın vitrinlere hepsi damalı
Kimisi İtalyan kimi Çin malı
Birazcık düşünce vicdan olmalı
Terekte cezveyi “tas”ı unuttuk.
08.11.2006
Dursun ElmasKayıt Tarihi : 8.11.2006 00:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Devamı var...........
Saygılar sunuyorum, mahir kaleminize...
Merakla takip ediyorum. Daha ne olabilir ki unuttuğumuz diye
Ümran Tokmak
Ellerinden öpüyorum...
M.Ayhan Günaydın
TÜM YORUMLAR (17)