-Unuttuklarımız (III) Şiiri - Dursun Elmas

Alınca kalemi yazarız bazan
Kar indi serime çaldı borazan
Dört mevsim hardayız,her mevsim hazan
Zemheri “nar”ında “yaz”ı unuttuk

Akıl sır ermiyor şimdi gidişe
Bıldır ağlıyoruz bu yıl ölmüşe
Kanıp aldanırız bir kaç gülüşe
Cilve edasında “naz”ı unuttuk.

Farkında değiliz, kimiz biz neyiz?
Bir adım öteyi nasıl görmeyiz
Mahremi bilmeyiz gizi bilmeyiz
Zahirin şavkında “öz”ü unuttuk.

At koşturan kıtalarda bizlerdik
Serhat boylarında türkü söylerdik
Irakları beri beri eylerdik
İndik ovasında “düz”ü unuttuk.

Dipsiz kuytularda arayıp sefa
Kazar kuyumuzu çekeriz cefa
Ayyaş naralardan umarız vefa
Şehvet dehlizinde “haz”ı unuttuk

Bir mal gibi mezatlara atılır
İffetler kotrada, yatta satılır
On üçünde körpelerle yatılır
Al yazma içinde “kız”ı unuttuk

Münafık sevdalar sararken hanı
Riyakâr dostluklar acıtır canı
Yitirdik candaki nazlı cananı
Perdeler hapsinde “yüz”ü unuttuk

Köşeyi düşledik her defasında
Maddeyi indirdik şirk sofrasında
Egonun bitmeyen ihtirasında
Benlik çıkmazında “biz”i unuttuk

Her şey kısır şimdi, her değer yetim
Kırmak değil hiç kimseyi adetim
Yiten değerleri sormak niyetim
Fikir meydanında “tez”i unuttuk

Çok şükür Mevlâ’ya ikrarımız var
Muhabbet bağında gülzârımız var
Çıkmaya huzura ihzarımız var
Gönül tezgâhında “söz”ü unuttuk

30.10.2006