Unuttuk Unutulduk Şiiri - Bahadır Özcan ...

En şerefli mahluktu, ne oldu insanlığa,

Tedavisi olmayan hastalığa tutulduk.

Aydınlık yol dururken gömüldük karanlığa,

Abesle oyalandık masalla avutulduk.

Değerleri yok ettik, değiştik huyumuzu,

Garibana çok gördük bir bardak suyumuzu,

Ellerimizle kazdık dipsizce kuyumuzu,

Düğün bayramda bile unuttuk unutulduk.

Hırs bürüdü gözleri, düştük çıkar peşine,

Hal hatır sormaz oldu, kimse dosta eşine,

Maneviyat yok oldu, daldık dünya işine,

Ocağımızdan kopup şehirlerde yutulduk.

Sara hastası gibi nöbetlere tutulduk,

Şehrin bulvarlarında, girdaplarda yutulduk,

Doyumsuz hayallerle düpedüz avutulduk,

Sildik bacı, kardeşi unuttuk unutulduk.