Ağlıyorken dosta özlemle
Mil çektim çakır gözlerime
Kavuşmak için sevgi insanına
Acı oldu yalnızlık hüzünlü gönlüme
Bedenimden ruhuma kara zehir aktı
Ağlamak söndürmüyor böyle bir yangını
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla