Ağlıyorken dosta özlemle
Mil çektim çakır gözlerime
Kavuşmak için sevgi insanına
Acı oldu yalnızlık hüzünlü gönlüme
Bedenimden ruhuma kara zehir aktı
Ağlamak söndürmüyor böyle bir yangını
Unutuluruz ama bizler unuttuk unutmayı
Bilen varmı kim silecek göz yaşımızı
Kayıt Tarihi : 27.10.2008 16:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)