Unuttuk Şimdi. Şiiri - Yıldırım Doğmuş

UNUTTUK ŞİMDİ
Çocukluğumuzdaki yoksulluğu
Gaz yağı şeker kuyruğunu
Gecekonduları hayatın zorluğunu
Bütün bunları unuttuk şimdi

Yamalı giyerdik suyumuz çeşmedendi
Can kulağı ile radyo dinlenirdi
Geceleri komşular gelir giderdi
Bütün bunları unuttuk şimdi

Telefon için yıllarca sıraya girerdik
Mektupla haberleşir postacı beklerdik
Abiden abladan küçüleni biz giyerdik
Bütün bunları unuttuk şimdi

Okulumuza yayan gider gelirdik
Beyaz yakalık siyah önlük giyerdik
Kızlı erkekli oynar bir birimiz severdik
Bütün bunları unuttuk şimdi

Büyükleri sayar küçükleri severdik
Sorduklarında biz Türküz derdik
Ne zaman konuşulur susulur bilirdik
Bütün bunları unuttuk şimdi

Bilirdik hep yerli malının kıymetini
Bizleri okutan öğretmenin değerini
Görürdük her evde Atatürk'ün resmini
Bütün bunları unuttuk şimdi

Fakirdik ama umudumuz işimiz vardı
Oyun yerlerimiz mahalledeki sokaklardı
Gaz lambası yanar bizi ısıtan sobalardı
Bütün bunları unuttuk şimdi

Kapı önlerinde idi kocakarı sohbetleri
Sokak arasında yapardık düğünleri
Eve su taşırdık ele verirlerdi güğümleri
Bütün bunları unuttuk şimdi

Diyeceksin ki daha çok unuttuklarımız
Eskisi gibi değil kırıldı artık umutlarımız
Her şeyimiz var yok oldu mutluluklarımız
Ne kadar çok şeyi unutmuşuz değil mi
Ne kadar çok şeyi unutmuşuz değil mi
22/03/2020/YILDIRIM DOĞMUŞ...