Unuttuk kardeş Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Dostun bahçesinde güller açmıyor,
Gülü koklamayı unuttuk kardeş.
Gül dalına konan bülbül uçmuyor,
Naylon güller ile yanılttık kardeş.

Benliğin sahtesi çeler aklımı,
Perukta dururmu, zülfün büklümü?
Mevsimler şaşırdı yedi iklimi,
Şudur budur diye tanıttık kardeş.

Çivisi çıktı eski döşemenin,
Anlamı gitti birlik yaşamanın.
Perişanlıksa sonu aşamanın,
Öncesi, yıkılmaz anıttık kardeş.

Şimdi bakma tüttüğüne dumanlar,
Döner durur hala bir şey umanlar.
Görkemli durur idi bir zamanlar,
Evi ocağı düzgün konuttuk kardeş.

Her ne halse geldi, düzen bozuldu,
Birleştiren güçlü bağlar çözüldü.
Durmuşoğlum işbu hale üzüldü,
Vurduk sineleri kanattık kardeş.