Unuttuk Şiiri - Erdal Yıldırım

Sevmeleri unuttuk
Bilmedik bir gönül kazanmanın değerini
Oradan oraya savrulduk
Bataklıkta çırpındık da çırpındık
Uğraştıkca daha derine saplandık
Yarınları bilmeden yaşadık
Hayaller kurmadan geceleri
Ve sabahları mutlu uyanmadan
Hiç pahasına yaşadık
Oysa görmek gereken günler vardı
Göremedik
Bir ölünün buruk yokluğu gibi
Kabullenmek zorunda kaldık
Yeri geldi başımız ağrıdı
Acısına katlandık
Bir gönül sızısına dayanamadık
Evet buna yaşam denirse
Yaşadık
Zorluklarla mücadele etmek mirastı
Huzur bizden hep uzaktı
Kaçan yıllarımız yordu hepten
Hızlandık da hızlandık
Kovaladık
Ama yorulduk
Sevmeyi unuttuk
Sevilmeyi unuttuk
Sevgiye dair ne varsa içimizde
Kaybettik
Yaşama dair ümitleri
Bitirdik
Ha en derinlere dalmışız
Ha bir kaşık suya sığmışız
Sonunda boğulduk...