Unuttuk... Şiiri - Selahattin Yetgin

Kızılcık kelimeler toplardık dallardan
Suskunluklarımız eteklerimize yapışınca.
Acımsı bitkilerden düdük yapar, çalardık
Güneş ışıltılı çocukluğumuzun bahçelerinde.

Bu ağır sevdalara tutulmadan yıllar önce,
Ne çok saklanacak yerler vardı gönlümüzde.
Bilmezdik hasreti, takmazdık aşkın felsefesini
Üşüyoruz şimdi yurdumun yaban caddelerinde.

Düşünce kanardı dizlerimiz de, akmazdı asla yaşımız,
Bir yangın seyrinde büyür, şekerci dedeyi beklerdik
Sırma boyunlu selvilerde küçücük boyumuzu ölçerdik
Sevgimizin vebalini ödemeden kanadık, büyüdük biz.

Gazlı lambalarda uyur, elektrik direklerine tırmanırdık
Arı kuşlarını sapanla vurur, gazel ateşlerinde ısınırdık
Vişne lekeli bir çocukluktu yaşadığımız, çabuk büyüdük
Ansız gelen aşklarla savrulduk, papatya fallarını unuttuk.