yalnızlığın en zengini1957
kime verdik en son selamı
içten ve yürekten gelerek
gözlerinizden ne zaman damladı
bakarken sevgi damlaları kime
bunlar unuttuğumuz insanlığımızdı
Neleri unuttuk bir düşünün
en son kuş seslerini
çiçeklerdeki renkleri de
hele giden dostları
boş bir telaş içinde
unuttuk maalesef
unuttuğumuz insanlığımızdı
Kayıt Tarihi : 28.12.2009 22:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!