Unuttuk Şiiri - Uğur Musab Şahin

Beşikler mezar oldu, bebeklerimize.
Anamıza, babamıza, kardeşe küstük.
Kalbimizi günahlar kararttı içimizde,
Sevmeyi, sevilmeyi unuttuk.

Ellerimiz nasır bağladı tarlalarda,
Mahsul için yağmur bekledik aylarca.
Ocaklarda piynar, meşe kaynattık,
Okşamayı, acımayı unuttuk.

Dudaklarımız patladı, deli poyrazdan
Bellerimiz ağrıdı, sancıdı dizlerimiz.
Sonra bir afat geldi, yüce Allah’tan
İnancı, ibadeti unuttuk.

Hor, hakir gördüler coğrafyamızda.
Nerede zulüm, nerede acı biz vardık.
Dermansız dertlere duçar olduk milletçe
Yaşamayı, yaşatmayı unuttuk.
1983