Unuttuğun yerden opuyorum

Sessizce seni düşünüyorum,uçsuz bucaksız bu ummanda,bitmeyen yollarda seni bekliyorum nemli göz yaşlarına,
Bir tebesum etsen gozlerinle,
Yer yerinden oynasa,
Seller,heyelanlar,depremler olsa altında kalsam,
O karanlıkta bile gülüşümde gizli olacaksın,
Son nefesimi vermeden,gülüşüne sonkez gözlerim açıkken dokunabilsem,
Zaman dursa,
Gözlerimin gözlerine sarkintiligi kalsın sadece giderken,
Arkandan dökülen yaşlarım kalsın,
Umudum sesine,hasretim kalbine,sevgin ellerimle dokunmayan saçların ardında kalsın hüznüm,
Ben olmasamda,gelmesemde seni gormesemde,
Bilki aynı matemde yine seni bekliyecegim,
Giderken bana Armagan ettiğin gülüşlerin,
Bir yıldız gibi sönecek bu korlanmişyuregimde,
Unutma seni sevmem bir tesadüf değildi,
Ben seni sensizliklerimde sevdim,
Sen yokken bile varlığını gözümün önüne getirip sevdim,
Belki beni unutmusun bile,
Bunu bilki benim unutulmuş olmak bile güzeldir,
Unuttuğun yerden opuyorum adını koyamadigim sensizligim,

Mehmet bildir
24.01.2025