Unuttuğun Şehir Gibi Şiiri - Areş Kürcanlı

Yağmur yağır
Sokaklarda şu gece
Ama sen hiç yağmurların altında
Şemsiyesiz ve ellerin ceblerinde
Birce gelip bir başına
Islak uzun maceralı saçlarınla
Ve omuzlarının kınına
Sanki üşür gibi olan
Gerilmiş mağrur boynunla
Sessiz sessiz boy boyuna
Sırılsıklam,
O eskilerde ki gibi
Bu anılı sokaklardan geçmezsin...

Ben seni şu unuttuğun şehir gibi
Taş töşekli sokakların arkasında
Penceresiz,
Hüzün dolu bir balkonda
Gecenin geç saatinde
Yağmurlara çıktığımda
Cigaramı ve çayımı
Tek başına içe içe özler ken
Bir devrimci hayal gibi
Kasketi ile
Ve simsiyah ceketi ile
Gelir geçer
Sis bürünmüş dağlar gibi
Zihnimin geçitlerinden...

Şimdi sen
Yıllardır yoksun bu eski şehirde
Mezarinde yatıyorsun upuzun
Çırılçıplak bir gariban misali
Tenhasında gecelerin
Tam çürümüş etlerinle
Ve zamanla,
Bendi bendinden çözülmüş
Soğuk kemiklerinle
Ama kurşunlar duruyor
Biliyorum
Hala çürümez
O şerefli ve sevdalı göğsünde...

Yağmur yağır
Sokaklarda şu gece
Arkadaşım,
Mezarından bir ateş ver
Cigaramı yakayım
Senden sonra bu şehirde
Tenha kalan cigaramı
Şu yağmurlu ve karanlık gecelerde
Mertcesine şefkatiyle yakan yok...