Unuttuğun Bir İsim Şiiri - Ozan Efe

nokta gibiydi
çığlık içindeki im
esrir dibiydi
soluyanındaki kim

yanarına kar
yalnızlığına akar
perçemini öp
yaranın gizindeyim

kıvrılan acı
karanlığında kalır
anla sarkacı
kuzuna yosuna çim

gözü kapalı
ayrıldığına şehir
sunar mı zehir
gemi kazanı istim

gölgeni kaldır
çocukluğuna çıkar
karıncalı yol
yaldızlanır söze sim

süremsiz yaşam
yandığının kanıtı
özün yanıtı
unuttuğun bir isim

301210istanbul