Unutsun hafızam seni anılar boş olsun

Unutsun hafızam seni anılar boş olsun…

Bu gün sensizliğin 365 günü doldu
Hep bir yalnızlık döküldü ırmaklardan
Suyun huzur veren şırıltısında makam oldu
Yalnızlık vardı, serapların da sen vardın…

Kollarıma halsizlik düştü yüreğime aşk acısı
Mavi gökyüzü özgür değildi yüreğime mahkûmdu
Bakışlarımdan kaçan gözlerin tenine hükmediyor
Ayakların ben yorgunu ruhumdan seni kaçırıyor…

Neden, söyle neden son bir açıklama yap bana
Yüreğin konuşsun gözlerin baksın kaçamak olma
Bensizlik giysisini giydirirken tenine duygunu sorgula
Ve son kez buluşalım mahşeri yaşasın sevgimiz…

Ölüm olsun senden sonra hayat, alsın içine beni
Ruhumda kabarsın duygularım sel olsun taşsın
Bedenimde yansın dokunduğun her noktam
Unutsun hafızam seni anılar boş olsun…

Oktay ÇEKAL
15.06.2013-19.41