Unutsam Diyorum Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

Gece ile sabah arası, bilmediğim saat dilimindeyim.
Derin bir uykuya dalsam…
Dalsamda, seni unutsam diyorum.
Nafile… kendimi kandırmaya başladım yine
Gözlerimi kapatmaya korkuyorum!
Hemen geçiyorsun karşıma,
Üzerinde ilk aldığım kareli gömlek, elinde bir demet gül,
Beliriyorsun siluetinle,
Unutamıyorum…
Unutamıyorum işte.

Bukadar mı beceriksiz olur insan?
Alt tarafı herşeyi sileceğim hafızamdan.
Mektuplarını şiirlerini,tahta bavula koyup,
İskeleye bırakamıştım çoktan.
Sanki; kendimde kaldım onlarla birlikte,
Hadi gelde unut işte…

Kapatıyorum kulaklarımı ama yinede faydası yok,
Derinden şarkılarının nagmeleri duyuluyor
Serenat yapıyorsun ruhumun penceresinde
Hadi gelde unut işte…

Yorganı başıma çekip, seninle bağlantımı kesiyorum.
Ellerime parfümünün kokusu bulaşmış,
Burnumun ucu sızlıyor
Uykum yavaşça uzaklaşıyor gözlerimden.
Bu gecede nöbetciyim seni unutma mesaisinde
İçim yanıyor, damla damla seni yudumluyorum,
Hemde tam unutma arifesinde.

Yürek yangınlarım sönmüştü oysa,
Bir kıvılcıma dahi izin veremem.
Külleri bile savrulmuş aşk, ya alev alırsa yeniden,
Hadi unut unutabilirsen! .

Benim için her şeyden değerliydin,
Oysa yaptıklarının hiç birini hak etmedim
İsteyerek beni hüzünlere sürgün ettin,
Şimdi unutsam diyorum…
Arkama bakmadan sensizliğe yol alsam
Unutsam dünü, hatırlamasam sana dair senleri.
Başka baharlara kucak açtığını çıkarsam aklımdan?
Bu günün bahanesi olsa,
Ve ben seni unutmakta zorlanmasam.

Renklerini bilmediğim yeni baharı karşılasam
Mesela…boydan boya yedi renkle harmanlasam sevgiyi
Benim mevsimim olsa, yalnızca benim.

Seni unutsam..
Unutmaya gün aşırı başlasam diyorum…

Gamze YAĞMUR

11/03/2013