Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Grubumuzun sarıya adanan gününde paylaşmaktan mutluluk duyduğum bir çalışmaydı. Kaleminize sağlık. Gül Doğan
unutmuşum sarının ayrılık olduğunu....
onun için midir ki sonbaharları yaşarken sarıları da yaşıyoruz.
neyse buna yazmayacağım hiç bir şey- oysa kuru yapraklar ufalandı toz oldu diyecektim ama demeyeceğim
Çok güzel ses vermişiniz...Ayrılığın rengine..Kutlarım..SAYGILAR.GÜLŞEN ŞENDERİN
Harika bir şiir. Tebrikler.
Suna Doğanay
Ahmet Nural'dan bir kafa dengi şiir daha.
Farklı bakış açınızla aramaz iyi.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta