Sen!
Kendini heba ettiğin kolların
Avuntularında gece gündüz açarken!
Ben gün yüzüne çıkaramadığım acılarımı
Gün yüzü görmeye hasret gecelerimle tazeliyorum
İhanete bulanmış sensiz gecelerimi seriyorum ayaklarımın dibine
Hüznün dibine vuruncaya kadar seni bekliyorum
Kendimi yokluğuna ekiyorum saatlerce
Ha öldüm
Ha öleceğim
Yudum yudum eriyorum
Sabrediyorum!
Ha sevdin
Ha seveceksin!
Öyle ya,unutmuşum...
Sevmeyeceksin....!
Bazı durumlar vardır,Türkçede ki 111 bin 27 kelime bile anlatmaya yetmez...
Can ÇalışkanKayıt Tarihi : 25.10.2015 14:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
DÜŞÜNCESİZ PRENS