Zaman akıp giderken yeni başlamış sevgilere,
ay ve güneş nöbetleşirken gece ve gündüze,
aylar dönerken senelere,
ben unutmuşum kendimi sende.
Bir dere akıp gidince başka ellere,
yelkenle akrep yer degişince
duvardaki saatte,
ben unutmuşum kendimi sende.
Mürekkep bitince kalemimde,
göz yaşlarım varınca son demine,
bir veda edince bu sevda hikayesine,
ben unutmuşum kendimi sende.
Kayıt Tarihi : 2.10.2009 18:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!