dünya dönmeseydi
güneş yeniden doğmasaydı
ve hiç şiir yazamasaydım
seni çoktan unutmuştum belki de
kim bilir şimdiye kadar
çoktan bir çakıl taşı olmuştun
benim için
kurumuştun,yalandın sonsuza kadar
sararıp solmuştun…
oysa şimdi hiç ayrılmadık sanki
her gece bir şiirle
bilmediğin bu şehirde
kaybettiğim kendimi sende buluyorum
her gün beş çayını seninle yudumluyorum
hala inatla gittiğine inanmıyorum
iyi ki varsın
varlığını düşünmek bile
en büyük mutluluk oluyor bana
yürüdüğüm her yolun sonu
sana çıkıyor buralarda
durup dururken her şey seni anımsatıyor
seni çoktan unutmuştum belki de
sen yokken yazabilseydim
şiirleri seviyorum ve şairim sayende
çünkü şairlik seni hatırlatıyor...
Musa MENEKŞE
13.07.06/15:15
Kayıt Tarihi : 11.5.2007 00:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Musa Menekşe](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/05/11/unutmustum-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!