Karanlık çökünçe ;
kapımı tıklar hüznün eli.
Kim o diye sormam ,
tıklayışından iyi tanırım.
İçeri buyur ederim ;
en aziz misafirimdir kendileri :
Hürmet görmekteler hanemde
uzun zamandan beri.
Keşke düzenli ziyaretleri kadar ,
dinlerken , anlasalardı beni .
Belki imdat çıglıklarım olurlardı .
Ve kavradım ...
Gönlünün kapısı zorlanıyorsa ;
şikayetin olmasın :
buna fırsatı ,cesareti , gönlün vermiştir .
onu sorgulamayı unutmuşsun.
8:01 23.03.2017
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 23.3.2017 23:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!