Unutmuş Şiiri - Kazım Üçok

Ağyare sitem eylesem, kime ne fayda
Canıma can bildiğim o yar unutmuş
Figan etse de bülbül bahçede bağda
Figan eden bülbülü bahar unutmuş

Ömrümün son deminde bu son fasılda
Hep hüzün, hep ayrılık var arkasında
Her akşam, her akşam gecenin tam ortasında
Pencereme vuran, rüzgâr unutmuş

Nerde başımda esen o kavak yelleri
Ben ondan deliydim, o benden deli
Son kuşlar gibi gitti gideli
Türkülerde nağme nağme, azar azar unutmuş

Gönül bağında gül beklerken püryana düştüm
Feleğin sillesi yüzünden üryana düştüm
Sevda bir yana, ben bir yana düştüm
Bu solan bahçede bağbanı gülü-zâr unutmuş

Havva Adem’i, Adem Havva’yı
Leyla Mecnun’u unutmuş, Mecnun Leyla’yı
Hiç kimse çözememiş bu ulu davayı
Kadere hükmeyleyen Mevla, bir karar unutmuş

Artık ne zevk-i sefada, ne neşede
Ne kadehte-meyde, ne şişede
Belki bir dağ başında, belki bir köşede
Vuslatı bekleyen mezar unutmuş;
Vuslatı bekleyen mezar unutmuş!..