Hayat bir mücadele
En çetininden
Ölüm kalım savaşında neferleri
Ölüm gibi bazı gecişleri
Karanlık helozanları duraksız
Bazen bırakır nefessiz
Öldüm dersin de yaşarsın
Acının payidarlığı manidar
Hissesi zehir gibi sancı edalı
Yorgun düşürür naciz bedeni
Yalpalattırır
Uzuvlar sanki kangrenli
Kestim dersin ama kopmaz hiçbir yeri
Çile urganında kaybolur sesin
İmdat çığlığını duymaz hiç kimse
Uzatırsın ellerini
İtılirsin hiçliklere
Boğulursun sonsuzluğun hengamesinde
Anlaşılmaz olursun bakmazlar yüzüne
Anlaşmışlar gibi herkeste aynı olur tepkime
Kime güvenirsin ki şu fani alemde
Bu depremde bu felakette
Belki de herkes düşmüştür kendi derdine
Ahların vahların işitilmez
Kalırsın tekliğin gölgesinde
Yuvarlanırsın derinden derine dipsizliğe
Çare verilmez varsa da hazinelerinde
Herkes kendine müslüman dersin içli serzenişinde
Yokluk sarar bedenini
Hüznün sinesinde işbirliği işvesinde
Feryat edersin duymazlar
Umursamazlar seni
Bakmazlar sen necisin diye
Kederin sel olur
Katar seni önüne
Götürür pervasızca istediği yerlere
Yapayalnız bir başına kalırsın yalnızlık rıhtımında
Referans ararsın geçmişin sisli perdesinde
Hiçbir amel ziyan olmaz ya
Iyi kötü herşey çıkar ya karşına
Tükenme noktasında ağlarsın ya
Sicim sicim yağar gökkubben
Bir bakarsın üstüne yağan her damla
Rahmete dönüşür bir anda
Herşey değişiverir bir anda
Yokluk varlığa kalbolur ümidinin kuruduğu anda
Yardım gelir en Yüceden
Başını kaldırırsın bakarsın
Geçmiş herşey
Bitmiş bitmez dediğin ızdırap mevsimin
Şükür sararken ruhunu
Çepeçevre kusatırken ihsan gönlünü
Bir kere daha Rabbim ne büyüksün dersin
Bırakmadın beni herkes bırakırken
Eyyup as gibi yaralar döküp terkedilirken
Başından aşağı zulüm boşalırken
Gözyaşlarınla bir başına kalmışken
Dünyan ters düz olmuşken
Çevrilir dünyan yeniden
Dengeler otururken tahtına
Sersemlersin neler oluyor diye
Sonsuz sefkat sarıp sarmalamıştır yaralı sineni
Kaldığın yerin ikametini bile unutmuşken
Döner bulursun
Tekrar baslamak
Yeniden baslamak üzere
Hayat bu
Yorulsan da bitsen de o bittim demeden bitmez
O bırakmadan sen onu bırakamazsın
Ve bulursun doğan güneşin güzelliğini seni beklerken
Bismillah dersin hayata
Merhaba dersin yeni başlangıçlara
Ve Yaradanın yardımını unutmamaya ant içersin
Hz.Nuhun kurtuluşu gibi
Kutlarsın yeniden dünyanın selamete erişini
Bırakmazsın seni tutan o kudret elini
Sıkı sıkı yapışırsın
Her verilenin nimet oluşunu
Senin olmadığını
Aciz olduğunda
Kudreti nihayetsiz olanın gücüyle ayağa kalktığını
Daha sağlam bir duruş için Rabbine muhtaç oluşunu
Unutmazsın artık
Seni sen yapanın O olduğunu..
Selva Durmazemir
Kayıt Tarihi : 3.5.2019 01:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selva Durmazemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/03/unutmazsin-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!