Aşkına pervane oldum olalı
Unutmaz bu gönül unutmaz seni
Mecnun edip çöle saldın salalı
Unutmaz bu gönül unutmaz seni
Neden böyle beni bıraktın naçar
Gönül bilmem senden nasıl vazgeçer
Elbet bir gün gelir gelenler göçer
Unutmaz bu gönül unutmaz seni
Layık mı gönlümü nara dağlamak
Ayrılığı görüp yara bağlamak
Gonca güllerimi hara bağlamak
Unutmaz bu gönül unutmaz seni
Aramıza dağlar çekilse perde
Düşürme gönlümü düşürme derde
Hani söz vermiştin sözlerin nerde
Unutmaz bu gönül unutmaz seni
Aşkın badesini elinden içmiş
Gönül sarhoş olmuş kendinden geçmiş
Yanakların taze gonca gül açmış
Unutmaz bu gönül unutmaz seni
Yandı gönlüm küle döndü ne çare
Gözümdeki akan sele ne çare
Lal oldu dillerim dile ne çare
Unutmaz bu gönül unutmaz seni
Yıldırımım gönül senden bıkar mı
Od sinemi senin gibi yakar mı
Gayrı başkasına dönüp bakar mı
Unutmaz bu gönül unutmaz seni
ARDINDAN AĞLATANLAR;
ÖNCEDEN GÜLDÜRENLERDİR...
Kayıt Tarihi : 27.5.2015 16:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!