Unutmayız Şiiri - Tuncay Emrem

Sabah oldu, söndür lambayı artık,
Bahar geldi, sobanın artık işi ne!
Çocuk büyüdü, gereği yok beşiğin..
Bırak ana kucağını, hayat önünde!
Ve babanın dedikleri eskidi,
Şimdi kulağında sevgilinin sesi..

Deme!
Sabah oldu diye lambamızın ışığını unutmadık,
Sobamız değil miydi, bizi kış günlerinde ısıtan..
Beşiğim elbet başka çocukları sallayacak..
Annemin sevgi dolu kucağı hep sıcak!
Babamın sözleri de kulağımda..

Ve
Senin gözlerin güzel diye,
Amâ dostumuzu unutmadık!
Unutmadık,
Unutmayız ya!