Unutmayın! Şiiri - Burhanettin Akdağ

Allah’ım, ne soğuk bir gece
İçim dışıma çıkıyor titremekten
Beton bile dost değil benimle bu akşam
Sanki neye yarar küskünlüğü?
Soğuk yüzüyle somurtuyor günlerdir.

İşte, yine yalnızım
Gece de ayaza yol alıyor usul usul
Kaderimiz aynı, surat asma boşuna
Allah’ım,
Kuru kartonum bile yok döşeğim dediğim
Islandı yağmurda dün gece
Gidemedim uzağa, elvermedi dizlerim
Küskün betonla sarmaş dolaş
Katı, kaskatı çöktü vücudum.

Annem,
Güzel annem, perçemi siyah annem
Neredesin?
Neden bırakıp gittin?
Bir bak şu halime
Babam,
Artık babam bile diyemediğim
O yüce, yıkılmaz gördüğüm babam
Bakmadı yüzüme senden sonra annem
Attı yalnızlığın ıssız buzullarına.

Sanki kutuplardayım
Yalnızım,
Bu kadar insan geçiyorken mahfilden
Bakın,
Ne olur biriniz bakın gözlerime
Neler anlatıyor bakın bir kere
Anlayın ne olur,
Dilenmek değil derdim, anlayın!
Tutun elimden bir yol, kaldırın
Kalmadı mecali dizlerimin.

Ama beynim var,
Yüreğim var hayata direnen
İstemiyorum dilenmek, tek derdim çalışmak
Bakmıyor yüzüme kimseler
Neyim eksik,
Yok, yok, yok annem! Olmuyor
Ben de duyamıyorum artık feryadımı
Tek dostum göz yaşlarım
Ağlıyorum güzel annem
Kadersiz kaderime.

Geçtim artık sevgiden, sevilmekten
Hiç mi şansım yok insan gibi yaşamaya?
Allah’ım, yaz şu kaderimi yeniden
Aç yollarını aydınlığa kulunun
Bak, ellerime ayaklarıma
Simsiyah oldular, sakalım keçe gibi
En son ne zaman yıkandım,
Bilemiyorum.

Ey adalet,
Varsın biliyorum
Ama var isen de gir artık merhametli gönüllere
Görsün artık beni birileri
Dayanamıyorum
Açlık derdim, bir de yokluk üzerine
Çaresizlik sardı bedenimi, tükeniyor amaçlarım
Solmaya başlıyor birer birer ümitlerim
Halbuki, ben de insanım değil mi?
Nefes alıyorsam
Benim de yaşamaya hakkım var
Artık verin icazetimi, güldürün yüreğimi.

Ne bayram bildim ne yılbaşı
Hiç sevgilim olmadı
Sevgililer günü ne gündür, bilmem
Yeni elbisem olmadı yıllardır
Bakın gözlerime, iyi bakın
Nasıl bir sevgi var gönlümde, görün ne olur!

Olmasın artık sokaklar yuvam
Isıtmasın artık köprü altındaki ateşler
Solumak istemiyorum gecenin ayazını
Sabaha dek soğuk betonda.
Allah’ım,
Yarattığın kullardan birisi görsün beni
Görsün de sevindirsin bu fakiri
Ne olur Allah’ım, çok şey mi istedim senden?

Ey hayat, güzel hayat
Bana hiç gülmeyen hayat
Ben de ümitliyim şafaktan, beklentiliyim sabahtan
Benim de sevmeyi bilen yüreğim var
Tut elimden artık, tut sımsıkı
Yakalasam tek elini, bırakır mıyım?
Bırakmam, bırakmam, bırakamam.

Allah’ım,
Sonlandır yangınlarımı
Bitsin artık yüreğimin üşüyen geceleri
Ben de yaşamak istiyorum
Hem de doyasıya,
Ne olur bana da göster aydınlıkları
Kalmadı takatim, tükendim.

Ey insanlar,
Haykırıyorum, yırtınıyorum bakın
Duyun sesimin son çırpınışını
Ben de varım bu hayatta, atlamayın
Sokak çocuğu da olsam seviyorum nefes almayı
Seviyorum yaşamayı, unutsam da gülmeyi.

Unutmayın beni,
Unutmayın bizleri yalvarırım
Ne olur, unutmayın
Biz de varız bu dünyada.

Unutmayın!

(20.02.2006)