Senden ayrılmak istedim
Belki unuturum,
Belki sustururum diye
İçimde haykıran ihanet aşkını.
Ama bağdaşamadım bir kere
Seni yücelten yüreğimle
Ben ne kadar kaçmak istediysem,
O bir o kadar
Bağlandı senin olduğun yerlere.
Oysa biliyorum
Varlığını bedenime
Yanıcı bir organ gibi ulayıp,
Gene acı verecek,
Gene ağlatacak
Ve gene bekletecek boş yere.
Yüreğim mantığıma düşman kesilmiş işte
Biri bir yanan çekiyor beni, diğeri bir yana
Hangisini dinleyeceğimi bilemiyorum
Şaşkın bir aşık misali çölde kalmışım çaresiz
Yorgunum, açım, susuzum,
Al kollarına, yedir, içir
Doyasıya kana kana,
Ruhumu uçup gitmişse de bedenimden
Umurumda değil
En büyük derdim benim
Bu dar alemin içinde
Senden kaçamamak, kurtulamamak
Ve seni unutamamaktır
Kayıt Tarihi : 18.6.2009 21:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Emir Kerküklü](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/06/18/unutmayi-unuttum-8.jpg)
Arada kalmış, çaresiz bir sözcük.. Ne yapsın..
'Unut beni' der birisi, hadi gel de unut.. Unutma diyen olur, bakarsın önce odur unutulan..
Ben de derim ki.. 'Unutmak, pasif eylemlilik halidir..' Farkına varamazsın ne unuttuğunun, ne de unutamadığının..
Güzel şiir. Kutlarım Emir Bey..
TÜM YORUMLAR (2)