Unutmayı Unuttum Şiiri - Onur Kaya

Keşkelerle geçecek bir ömürde
Zamanı geri döndürme isteğiyle
Yaşamaktan yoruldum.
Lugatımdan ilk önce keşke
Ve türevi sözcükleri çıkardım.
Sonra mı?
Sonra da senin ismini,
İsminin geçtiği her cümleyi çıkartıp attım.
Yetmedi...
Gözlerimde kaybettiğim
Gözlerini çıkardım gözlerimden.
Kulaklarımı çınlatan,
İliklerimi titreten sesini,
Sesini söktüm attım içimden.
Yetmedi unutmama bendeki seni.
Gülüşünü sildim hatırımdan.
Güldüğün vakit gönlümde güller açtıran,
Yorgun bedenime bahar ferahı yaşatan,
Gülüşünü sildim...
Sonra dokunuşunu da unuttum.
Dokunduğuna hayat veren,
Narin mi narin ve bir o kadar da ürkek
Sevecen ellerinin dokunuşlarını unuttum.
Sanki o ellerin dokunuşları değildi,
Ellerinin ellerimle buluşup,
Ellerimizin birbiri içinde erimesi değildi,
Bizi birbirimize sımsıkı bağlayan.
İşte bak,
O elleri bile unuttum.
Kokunu unuttum.
Tabiatı baştan başa kıskandıran,
Yanıma her sokuluşunda aklımı başımdan alan,
Beni rüzgarlara katıp savuran,
Mis kokunuda unuttum.
Kısacası;
Seni bana,beni sana bağlayan şeyleri unuttum.
Aşkı unuttum,sevgiyi unuttum,sevdayı unuttum.
Seni unutmak için mutluluğu unuttum.
İnsanlığımı unuttum...
Bir tek bizi unutamadım.
Seninle bir olduğumu,
Seninle nefes aldığımı unutamadım.
Rabbime çok yalvardım.
İçimdeki seni atmak için çabaladım.
Bir tek bendeki yansımanı unutmadım.
Yıllarım geçti,ömrüm yitip gitti
Seni özlemeleri unutamadım.