Ayaklarım terk edilmiş bu masaya getirdi beni
Karşımda duran sandalye sahipsiz
Sahipsiz görünse de sahiplenen çok
Gel otur der’cesine sitemkar
Kalabalığa sinmiş nereden geldiği anlaşılmayan ten kokusu
O koku içimde yarım kalan gün ışığı
Gün ışığı aydınlattıkça göz bebeklerimi
ben aşkı bir üveyikten satın aldım,yaşım onaltı
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Devamını Oku
o zamanlar bakır rengindeydi dağlar
daha şıvan düşmemişti böğrüme
daha deli deli esmemişti ruzigar
kalbim acıya düşmemişti
sanırdım bütün ırmaklardan koşacaktım
Unutma,kabullen..:herkesin başında eser bu rüzgar..Güzel şiir.Kutlarım..Mehmet Bardakçı
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta