Ayaklarım terk edilmiş bu masaya getirdi beni
Karşımda duran sandalye sahipsiz
Sahipsiz görünse de sahiplenen çok
Gel otur der’cesine sitemkar
Kalabalığa sinmiş nereden geldiği anlaşılmayan ten kokusu
O koku içimde yarım kalan gün ışığı
Gün ışığı aydınlattıkça göz bebeklerimi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Unutma,kabullen..:herkesin başında eser bu rüzgar..Güzel şiir.Kutlarım..Mehmet Bardakçı
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta