Unutmayı öğret bana...
Nasıl unutacaksın beni
söylesene
belki
bende öğrenebilirim
ve unuturum seni.
Acı çekmem
beklemem
ummam
yanmam
kanamam
darmadağın olmam.
Öğret ne olur
öğretsene...
Onca yaşananın hatırına
bu iyiliği yap bari
öğret bana
nasıl unutulur
ne olur...
Bir ipucu ver ya da.
Olayın seyri
şöyle sanırım.
Önce bir insan bulursun
gözüne kestirirsin
sohbet edersin
hayatına girersin
âllem eder kâllem eder
kendine bi güzel âşık edersin.
Alıştırırsın
sever gibi yaparsın
sabah akşam
ilgilenirsin
hafta sonlarını
tamamen ona ayırırsın.
Sonra birden
aniden
konuşmadan
dinlemeden
vedâ bile etmeden
'olmuyor, yapamıyorum'
der çeker gidersin...
Eşekten düşen kapruzdan
beter edersin adamı...
İşine gücüne dönersin
evine barkına gidersin
unutuverirsin
öyle mi?
Kursu var mı bunun
ya da kitabı?
Yoksa da yazmalısın sen
eminim çok satar...
' SEVGİLİYİ
BEŞ DAKKADA
TERKEDİP
HEMENCECİK
UNUTMA SANATI...'
Olmalı adı...
İlk ben alırım hatta
senden imzada istemem.
Sen en silinmez imzanı
gönlüme attın zaten
kocaman harflerle hem de
'VEFASIZ' diye...
04.59 - 6 kasım 2009
Neyzen Muharrem DereKayıt Tarihi : 18.11.2009 05:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!