“Ben bir defa sevdim, adı Efsa,
Eğer sende seviyorsan, sakın bırakma…”
İşte böyle diyordu,
“Bırakma” sözü koparken dudaklarından,
Sanki yer gök titriyordu efkarından,
İşte böyle diyordu,
O saçı sakalı birbirine karışmış, üstü başı perişan adam…
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta